تجلیل از دکتر غلامحسین شکوهی در مراسم پنجمین جایزه علمی دکتر کاردان
" شوق خدمت به کشور در این دو استوانه بزرگ نظام تعلیم وتربیت زبان زد خاص و عام است"
همه ساله همزمان با سالروز درگذشت دکتر کاردان، علاوه بر تجلیل از اساتید برجسته عرصه علوم انسانی و اجتماعی، در حمایت از پژوهش های نوآورانه در حوزه روان شناسی و علوم تربیتی، تندیس جایزه دکتر کاردان به همراه لوح تقدیر و جوایزی ویژه به رساله های برگزیده دانش پژوهان مقطع دکتری در این حوزه اهدا می شود.
استاد علی محمد کاردان، از شاگردان ایرانى «ژان پیاژه» و بنیانگذار رشته روانشناسى و علوم تربیتى در دانشگاه تهران بود.
دریافت لوح تقدیر و بزرگداشت از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی 1382، تجلیل و دریافت لوح تقدیر به دلیل خدمات مستمر علمی و فرهنگی از سوی رییس جمهور وقت در بهمن ماه 1380، دریافت نشان سپاس در 1353 برای خدمات شایان از سوی شورای عالی فرهنگ رادیویی ایران، نشان فرهنگ در 1329 به دلیل احراز رتبه اول در دوره لیسانس فلسفه و علوم تربیتی از سوی وزارت فرهنگ وقت برخی از افتخارات دکتر کاردان است.
امسال این مراسم ساعت 9:30 امروز دوشنبه پانزدهم دیماه در تالار کوثر دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران برگزار گردید.
در این دوره از استاد غلامحسین شکوهی تجلیل به عمل می آید. دکتر غلامحسین شکوهی در چهارم تیرماه ۱۳۰۵ در شهر خوسف از توابع استان خراسان جنوبی متولد شد و دانشسرای مقدماتی را در 1323 با رتبه ممتاز به پایان رساند و پس از آن تا سال ۱۳۳۲ در دبیرستانهای بیرجند به تدریس پرداخت. میل به دانش اندوزی او را به تهران کشاند تا در رشته ادبیات فارسی دانشسرای عالی تحصیل خود را ادامه دهد.
وی در سال ۱۳۳۵ با رتبه اول از دانشسرای عالی فارغ التحصیل و برای ادامه تحصیل به سوئیس اعزام شد. حاصل این سفر اخذ دکتری علوم تربیتی از دانشگاه ژنو و درک محضر استادانی چون «پیاژه» و «دوتران» بود. دکترشکوهی در سال ۱۳۴۵ با عنوان استادیار در دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران شروع به فعالیت کرد و در کنار تدریس به کارهای اجرایی از جمله معاونت و ریاست دانشکده علوم تربیتی نیز پرداخت. شکوهی همچنین نخستین وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران است.
دکتر غلامحسین شکوهی علاوه بر تدریس، به تحقیق و تألیف و ترجمه آثار مهمی در حوزه تعلیم و تربیت پرداخته و تاکنون بیش از شصت مقاله علمی نیز به چاپ رسانده است و در دومین همایش چهره های ماندگار به عنوان چهره ماندگار عرصه تعلیم و تربیت مورد تجلیل قرار گرفت. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، کتاب زندگی نامه و خدمات علمی او را در سال ۸۶ منتشر کرده است.
همچنین، دکتر محمد علی نجفی، وزیر سابق آموزش و پرورش و مشاور رییس جمهور؛ دکتر رضا داوری، رییس فرهنگستان علوم؛ دکتر غلامعلی افروز، استاد دانشگاه، و دکتر مهرمحمدی سرپرست دانشگاه فرهنگیان به عنوان سخنران در این مراسم حضور یافتند.
آقای دکتر محمدعلی نجفی مشاور رئیس جمهور در مراسم پنجمین جایزه علمی استاد کاردان و بزرگداشت دانشمند ارجمند دکتر غلامحسین شکوهی که در تالار کشور دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران برگزار شد اظهار کرد: حضور دراین مراسم صرفا ادای احترام به مقام علمی این دو بزرگ مرد نظام تعلیم وتربیت کشور است که در بسیاری از جهات دارای وجوه مشترک علمی، اخلاقی و معرفتی هستند. وی «جایگاه رفیع و ممتاز علمی» و «فضایل اخلاقی» را از بزرگترین ویژگی های بارز این دو استاد ارجمند علوم تربیتی عنوان کرد و افزود: باید نظام آموزش وپرورش بیشتر از دیدگاه ها و رهنمودهای این اساتید در ارتقای سیستم آموزشی کشور بهره ببرند. نجفی با اشاره به پذیرش مسئولیت عالی ترین جایگاه نظام تعلیم و تربیت در سال 1367، تصریح کرد: در ابتدای فعالیت سیاهه ای از افراد صاحب نظر و تاثیرگذار در امر مقدس تعلیم وتربیت آماده شد که با هریک از آن ها در باره مسایل و چالش های آموزش وپرورش کشور نظرخواهی شود. وزیر اسبق آموزش وپرورش ادامه داد: اولین دیدار با مرحوم کاردان انجام شد که ایشان آموزش وپرورش را به امر پژوهش و تحقیقات مرتبط آموزش وپرورش سفارش کرد که برای تحقق این امر شورای تحقیقات و سپس پژوهشگاه مطالعات آموزش وپرورش تاسیس شد که پل ارتباطی میان آموزش وپرورش با نظام تحقیقاتی کشور باشد. وی دیدار با دکتر غلامحسین شکوهی را دومین برنامه آموزش وپرورش در سال 67 عنوان کرد و افزود: تغییر نظام آموزشی به ویژه آموزش متوسطه را به صورت علمی و اصولی مطرح کرد که نظام جدید آموزشی از دل آن بیرون آمد. نجفی تغییر نگرش دولت ها را عامل ناکامی طرح تغییر نظام آموزشی از مقطع متوسطه اعلام کرد و گفت: پیامد دیگر طرح دکتر شکوهی پیدایش شاخه کار و دانش در مقطع متوسطه بود که دانش آموزان با گذراندن سه سال موفق به اخذ دیپلم می شدند. مشاور اقتصادی رئیس جمهور با بیان این که آموزش وپرورش با مسایل و مشکلات زیادی مواجه است، اظهار کرد: توسعه علمی به ویژه در آموزش وپرورش می تواند سبب توسعه پایدار و ایجاد درآمد ملی در کشور شود و چنانچه بخواهیم کشور به مانند اکثر کشورهای اروپایی در جهت توسعه پایدار گام بردارد و باید به آموزش وپرورش توجه بیشتری کرد. وزیر اسبق آموزش وپرورش وجود نگاه ایدئولوژیک را برای نظام پژوهش محور آموزش وپرورش مشکل زا خواند و تأکیدکرد: آموزش وپرورش به هر اندازه که در توسعه پایدار می تواند نقش مثبتی داشته باشد. چنانچه گرفتار مسایل ایدئولوژیک شود به همان اندازه می تواند نقش منفی داشته باشد که باید این نگاه که در آموزش وپرورش بسیارکم است حذف شود.
سرپرست دانشگاه فرهنگیان، در مراسم پنجمین جایزه علمی استاد محمدعلی کاردان:
باید دیدگاه های دانشمندان برجسته علوم تربیتی برای دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان تبیین و تشریح شود
به گزارش مرکزاطلاع رسانی وروابط عمومی وزارت آموزش وپرورش، پیش از ظهر امروز، محمود مهرمحمدی در مراسم پنجمین جایزه علمی استاد محمدعلی کاردان و بزرگداشت دانشمند ارجمند دکتر غلامحسین شکوهی که در تالار کشور دانشگاه تهران برگزار شد، اظهار کرد: باید دیدگاه های این دو دانشمند برجسته علوم تربیتی برای دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان تبیین و تشریح شود.
وی، تصریح کرد: کمترین کاری را که می توان در زنده نگه داشتن نام این دو استاد ارزشمند انجام داد این است که نام آن ها را بر سر در دانشکده های دانشگاه فرهنگیان قرار دهیم تا یاد و خاطره آن ها همواره جاویدان بماند.
مهرمحمدی، با انتقاد از رشد بی رویه دانشگاه ها در تولید مدرک علمی، تأکید کرد: چنانچه رشد دانشگاه ها بدون درنظرگرفتن زیرساخت های علمی انجام شود باعث ایجاد مشکلات فراوانی در نظام آموزشی خواهد شد.
سرپرست دانشگاه فرهنگیان، «تاکید بر پرورش روح و بینش علمی» را یکی از ویژگی های مشترک استاد کاردان و دکتر شکوهی عنوان کرد و افزود: در کتب و مقالات این دو استاد همواره تکیه بر «سوال محوری» در مقایسه با «دانش و وسعت علمی افراد» ارجح بود.
مهرمحمدی، «پرهیز از تعدد تألیف» و «حفظ حرمت علم» را از دیگر ویژگی های استاد کاردان و دکتر شکوهی برشمرد و ادامه داد: تشتت در آثار تالیفی و بی برنامگی در مباحث مختلف آموزشی سبب شده است که اصل علم به حاشیه رود که این موضوع به نظام آموزشی کشور آسیب زده است.
وی، آثار علمی تدوین شده استاد کاردان را نوعی معماری بین «تالیف» و «ترجمه» عنوان کرد و افزود: ایشان به اصالت علم بسیار معتقد بودند و هرگاه نسبت به اشراف کامل موضوع علمی به یقین نمی رسیدند دست به تألیف یا ترجمه نمی زدند باوجود آن که می توانستند آثار بیشتری را به طبع برسانند.